از بندگی تا زندگی
هیأت محبین اهل بیت شهر ششتمداز بندگی تا زندگی
هیأت محبین اهل بیت شهر ششتمدشعر مصیبت حضرت رقیه
مجنون شبیه طفل تو شیدا نمی شود
زین پس کسی بقدر تو لیلا نمی شود
درد رقیه تو پدر جان یتیمی است
درد سه ساله تو مداوا نمی شود
شأن نزول رأس تو ویرانه من است
دیگر مگرد شأن تو پیدا نمی شود
بی شانه نیز می شود امروز سر کنم
زلفی که سوخته گره اش وانمی شود
بیهوده زیر منت مرحم نمی روم
این پا برای دختر تو پا نمی شود
صد زخم بر رخ تو دهان باز کره اند
خواهم ببوسم از لبت اما نمی شود
چوب از یزید خورده ای و قهر با منی
از چه لبت به صحبت من وا نمی شود
کوشش مکن که زنده نگهداری ام پدر
این حرف ها به طفل تو بابا نمی شود
محمد سهرابی
پلکی مزن که چشم ترت درد میکند
پر وا مکن که بال و پرت درد میکند
میدانم اینکه بعد تماشای اکبرت
زخمی که بود بر جگرت درد می کند
با من بگو که داغ برادر چه کار کرد
آیا هنوز هم کمرت درد میکند
مانند چوب خواهش بوسه نمیکنم
آخر لبان خشک و ترت درد میکند
لبهای تو کبود تر از روی مادراست
یعنی که سینه پدرت درد میکند
می خواستم که تنگ در آغوش گیرمت
یادم نبود زخم سرت درد میکند
کمتر به اسب نیزه سوار و پیاده شو از
این حجمه های سنگ سرت درد میکند
شاعر؟؟؟
شعر زمزمه زیبا به مناسبت شهادت حضرت رقیه + سبک
تو چشمای بارونی امشب شده مهمونی
قصه می گه واسه باباش یه دختر زندونی
داره می گه از خاطرات کوفه و شام
داره می گه از روضه های سنگ از بام
از اون شبی که گم شدش توی بیابون
از تازیانه از صدای وقت دشنام
بابا نبودی دامنم آتش گرفت
گلهای سرخ پیرهنم آتش گرفت
از سوزش گلبوسه های تازیان
بابا کبودی تنم آتش گرفت
نبودی تو هر کجا منو زدند
تو شهر و تو کوچه ها منو زدند
خلاصه برات بگم تو رفتی و
تو هر کجا گفتم بابا منو زدند بابایی
بابا بابا بابا بابا جان
************
درد و بلات به جونم بابای مهربونم
سنگم بیاد جایی نمی رم پیش تو می مونم
بعد از تو در دست غم و غصه اسیرم
داغ تو غمهای عمه کرده پیرم
تو که می دونی دخترا بابایی هستند
بابا نگفتی تو می ری و من می میرم
لیلا کیه تا که بشه مجنون تو
بابا خودم می شم بلا گردون تو
اول بزار خاکسترا رو پاک کنم
از لابه لای گیسوی پر خون تو
بابایی چرا لبات خونی شده
بمیرم چرا موهات خونی شده
بمیرم رو ابروهات خورده ترک
بابایی چرا چشات خونی شده بابایی
بابا بابا بابا بابا بابا جان
